zaterdag 29 september 2012

Becoming an island


Somethink completely different
'It's nice to learn from all those other minds. But sometimes in your life, do the opposite, disconnect yourself from all those other people, see the loneliness and try to think for yourself instead of listening to all those other people.'
[...]
'Dare to be an island ones in a while and think for yourself 
and somethink completely different is hopefully you.'

Bas Haring @ TEDx

Bron: Tomas Sanchez
De trein heeft net Berlin Hauptbahnhof verlaten en ik zit erin. Zoals altijd ben ik met tegenzin de trein ingestapt, want wanneer ik in die trein zit, ga ik terug naar mijn eigen thuisland. Home is where the heart is; ik ben niet onderweg naar mijn hart. 
Die liet ik wederom achter in Berlijn.

De afgelopen maanden hebben in het teken gestaan van ‘vertrekken naar Berlijn’.  Ik had een baan waar ik mij niet lekker in voelde, een huis waar ik niets mee had, een woonplaats waar ik me beperkt voelde. Ik liet me door elke klein dingetje afleiden en ontmoedigen, dacht non stop na over allerlei dingen die er mogelijk van mij verwacht werden of die ik misschien wel van mezelf verwachte.  
Ik wist niet meer wat ik nu echt wilde en had mezelf volledig vastgedraaid. 
Was ik beland in een soort quarterlife crisis? Was ik nu één van de velen met een 'dertigersdilemma'?!  
Ik besloot daarom alles op te geven en voor een tijdje weg te gaan. Naar Berlijn. 
Ik zou op een ontdekkingsreis gaan. Echter...het hele plan moest ik last minute volledig loslaten. En dàt veroorzaakte een nogal vreemde situatie. 
Ik heb nu geen baan meer, mijn spullen staan in een opslag, in mijn kamer (die ik gelukkig nog wel mocht houden!) staat enkel het hoognodige en ik ga niet weg...

Becoming an island
Een week Berlijn had ik al wel geboekt, omdat ik niet per 1 oktober wilde vertrekken. De laatste week van september zou ik daarom ook al in Berlijn zijn. Toen het hele plan om langer weg te gaan gestaakt moest worden, had ik ook geen zin meer in die ene week Berlijn. Gefrustreerd dacht ik, 'dan hoeft dat ook niet meer!' Maar al mopperend bedacht ik mij ook dat het geen logisch besluit zou zijn, ik had toch geen baan meer dus alle tijd van de wereld en die ene week was al geboekt en betaald. Cancelen zou onnodig geld kosten en dan zou ik nog harder mopperend thuis zitten. 

Dus ik ging toch.

Toen ik eenmaal in Berlijn aankwam stond mijn hart mij al juichend op te wachten op het perron. Ik was thuis. In deze immens grote, drukke stad waar werkelijk van àlles gebeurt, vind ik mijn rust en vrijheid. Hier voel ik mij op mijn gemak. Dat ik even het idee had gehad deze ene week ook te cancelen, kon ik mij nu niet meer voorstellen. Had ik dat bedacht?!

Omdat ik niet meteen door kon reizen naar mijn appartement omdat ik wat te vroeg was, besloot ik op één van de trappen buiten het station te gaan zitten. Daar bovenaan die trap merkte ik hoe alle zorgen en storende gedachten weg waren. Ik was los van alles en iedereen en ik kon hier nu denken en doen wat ik wilde. En ineens moest ik weer denken aan het verhaal van Bas Haring bij TEDx, 'Becoming an island: Somethink completely different', over hoe we soms een eilandje van onszelf moeten maken, zodat we weer voor onszelf kunnen denken in plaats van de gedachten en ideeën van anderen te hergebruiken.


In mijn hoofd gebeurt van alles. Het is er één grote brainstormfabriek waar de machines dag en nacht doordraaien. Mijn brein is, als ik niet af en toe aan de noodrem trek, een soort eeuwig herkauwend ding. Alle gedachten en ideeën komen in een fast forward tempo herhaaldelijk langs. Het is een soort brainwashen van mijn eigen brein wat ik doe. En ik doe dat net zolang tot ik bij alles denk.....wie zit daar op te wachten? Of 'dat is al eens gedaan'. Geen wonder dat ik in een situatie beland was waar alles stom, saai en uitzichtloos was.

Eiland Berlijn
Berlijn is geen Duitsland, zeggen veel mensen. Berlijn is een soort eiland. In die ene week dat ik daar was, alleen, verenigt met mijn hart, was ik los van alles en iedereen die mij kon beïnvloeden. Ik was daar in een vertrouwde maar altijd veranderende omgeving. De taal is anders, de mensen zijn anders, het hele leven daar is anders. In Berlijn tikt de klok in een ander tempo en ik moest nu wel uit mijn eigen vastgeroeste ritme stappen, anders ga je in Berlijn onderuit. 

Ik zat op mijn eiland Berlijn en ik werd zelf een eiland omdat ik bewust en onbewust alle stekkers eruit getrokken had. De terugreis naar Nederland ging misschien wel weer gepaard met tegenzin en zat heimwee al de hele weg naast mij klaar om bij het uitstappen jammerend aan mijn enkels te hangen. Die ene week heeft mij wel wat opgeleverd. Er zijn veel lessen geleerd, gedachten gereset, oude ideeën kregen weer de ruimte die ze verdienen en geen gedachte van 'wie zit daarop te wachten?' kreeg de kans deze ideeën nog eens aan te vallen. Becoming an island is wat ik deed en het deed me goed. En hier in Nederland...creëer ik mijn eigen stukje Berlijn.

Een tijdloze groet vanaf mijn eiland!
Collega N.

1 opmerking:

AnneMarie zei

Eveything is alright in the end.
If it's not alright, it's not the end ...