Goedemorgen Collega,
Wat een fijne brief weer! Dank daarvoor.
Het heeft mij weer veel stof tot nadenken gegeven.
En interessant om te lezen dat jij ook eens in je omgeving gedoken bent, gekeken hebt naar de mensen om je heen. Ik deed de afgelopen tijd namelijk precies hetzelfde.
Over helden en andere mensen
Ik had ooit eens een gesprek met iemand over helden. Daar heb ik een behoorlijke lijst van en ik vroeg mij af waarom ik ze als helden zag.
Ik besloot ze daarom eens op een rijtje te zetten.
Eenmaal op een rijtje leek het op het eerste gezicht een bonte verzameling aan allemaal interessante mensen. Maar toen ik beter ging kijken en nadacht over wat ik nu zo fantastisch aan ze vond, bleken ze toch meer op elkaar te lijken dan ik aanvankelijk gedacht had. Dat wat ik zo fantastisch aan ze vond….was iets wat ik zelf nog miste.
Toen ik dat eenmaal besefte ben ik mijn helden meer als voorbeelden gaan zien;
wat zij kunnen of konden kan ik ook, besloot ik.
Hetzelfde deed ik onlangs ook met de mensen uit mijn omgeving. Ik zette mijn vrienden en bekenden in rijtjes neer en bestudeerde ze nauwkeurig. Al snel kwam ik, net als jij Collega, tot de conclusie dat al deze mensen iets over mij vertelden. Ieder persoon heeft iets wat ik ook heb en dat maakt een prettige klik. Maar dat kan het toch niet alleen zijn dacht ik. Dat is te simpel.
Dus net als mijn helden die voorbeelden werden, bekeek ik mijn vrienden ook eens beter en ontdekte ook bij hen dat er meer was dan op het eerste oog te zien was.
Het zijn mensen die gedreven zijn, verder kijken dan wat er voor ze ligt, doen wat zij willen doen, zijn wie zij willen zijn, mensen die tegen de stroom in durven te gaan als dat nodig is, die passie hebben en tonen (Oh wat cliché! Maar waar.) Mensen die willen leren, niet stil gaan staan maar ook geen angst hebben om stil te staan als dat nodig is. Creatieve mensen –op wat voor manier dan ook- die kunnen brainstormen zonder obstakels neer te gooien, die continu willen creëren, nieuwe ideeën vorm proberen te geven. Mensen die uren lang gepassioneerd kunnen vertellen over zelfs de saaiste onderwerpen, die graag filosoferen, stil durven zijn en stilzwijgend nog een hoop kunnen vertellen…
Je vroeg je af of ik er wat mee deed of kon doen in mijn werk. En dan zeg ik; ja.
Alles wat mij aantrekt in anderen zorgt ervoor dat ik mensen die blijven hangen in situaties waar ze niet in willen zitten of waar hun hart echt niet ligt, probeer te enthousiasmeren eens los te breken uit die situatie. Ik probeer ze op dezelfde manier naar zichzelf en de situatie te laten kijken zoals ik mijn helden bekeek. Probeer ze te inspireren en te motiveren in ieder geval één stap buiten hun situatie te zetten, om te kijken wat er daarbuiten ligt.
Ik doe dat in de vorm van inspiratiedagen en er komt meer van dat soort moois aan; ik wil plekken en momenten creëren waarin mensen gefascineerd naar zichzelf en alles om hen heen kunnen staren, mensen weer laten verwonderen en laten zien dat er meer is dan de veilige plek waar ze zich nu bevinden.
En zo heb je ook meteen een antwoord op je vraag hoe een en ander zich uit in mijn leven als het gaat om wat het is dat mij aantrekt in anderen.
Inspiratie
Er zijn wel eens momenten, plaatsen, mensen, dingen, sferen of geuren, beelden of geluiden die je opeens enorm kunnen inspireren. Op zo’n moment kan ik bijna ontploffen van alles wat het in mij losmaakt en wat ik onmogelijk in één woord kan vangen. Het is bijna magisch als dat gebeurt en de trilling is soms nog lang na te voelen. Dagen, weken, maanden en zelfs jaren kan ik dat moment nog steeds terughalen en er mijn energie en inspiratie uithalen.
Dan voel ik weer hoe enorm enthousiast ik toen werd en zou ik terug willen in de tijd…
Eén van die momenten vond plaats tijdens een theatervoorstelling van d’Electrique, een theatergroep van o.a. Ko van den Bosch. (één van mijn voorbeelden en nu werkzaam bij NNT)
Al direct bij binnenkomst nam ik plaats op bijna het puntje van mijn stoel. En toen het stuk echt begon schoof ik nog wat verder naar dat puntje. Wat ik daar zag was bijna ‘life changing’, want op dat moment werd er iets geactiveerd wat ik nooit meer uit heb kunnen zetten; een overweldigende liefde voor deze vorm van theater en het “maken” wat dit soort 'momenten' voor mensen. Ik was zo enorm gefascineerd door deze mensen op het toneel, door de sfeer, de enorme puinhoop en de fantastische teksten, de manier van spelen, alles..ALLES nam ik in mij op en liet het nooit meer los. Het zorgde ervoor dat er een hoop veranderde…
Ruim 4 jaar na het zien van dit stuk deed ik samen met jou, Collega R., een afstudeerpresentatie in de theaterzaal van Hogeschool Utrecht. We hadden in de aanloop naar deze presentatie vooral keihard gewerkt aan onze afstudeeropdracht en scriptie en nooit meer echt nagedacht over de hele invulling en vormgeving van onze afstudeerpresentatie.
Nadat alles af was, hadden we nog maar een paar dagen om de hele presentatie in elkaar te draaien.
En dat deden we.
In zo’n 3 dagen tijd transformeerde de hele presentatie waarin we ook theater-elementen moesten verwerken zeker 4 keer volledig. En op de laatste dag, de dag waarop we ’s avonds moesten presenteren, gooiden we nog wat onderdelen om.
En daar stonden we dan op het toneel en gaven de presentatie alsof we weken geoefend hadden, wetende dat dit niet waar was. Wij wisten dat er stukken in zaten waarvoor we afgesproken hadden te improviseren. Het publiek dacht dat we er weken op geoefend hadden.
Het was een groot risico wat we hadden genomen voor een afstudeerstuk, maar we stonden er vierkant achter!
Bij beoordeling gaf de man met wie ik ooit dat gesprek over helden had -en zelf na al die tijd nog steeds een voorbeeld is voor mij-, het mooiste compliment aan ons:
‘Jullie deden het met het lef van Ko van den Bosch.’
Ik glunder nog steeds als ik daar aan denk.
Want als ik terug kijk….dan begon het eigenlijk allemaal toen ik dat ene theaterstuk zag, daar vanaf dat puntje van mijn stoel. Vanaf die dag had ik zo'n enorme bron van inspiratie ontdekt dat ik deze eindeloos en vol passie kon delen met anderen. En die anderen putten daar ook weer inspiratie uit en gaven het door aan hun omgeving.
Zoals ik al zei...vanaf dat ene moment veranderde er een hoop.
Bedankt Ko.
Lef en liefs,
Collega N.
Oproep ter inspiratie
a.) Wat zijn jouw ‘life changing’ moments geweest, collega? Wanneer gebeurde er iets waardoor je in ene van koers veranderde en waar je na al die tijd nog steeds je energie en inspiratie uit put?
b.) En wat zijn jouw inspiratiebronnen? Denk daar eens over na. Kijk de komende week eens goed om je heen en wees je heel bewust van die kleine momenten van inspiratie -hoe gek ze soms ook zijn!- en vertel me wat het met je deed.
Geïnspireerd en je wilt dit graag delen?
Laat een reactie achter!
Mocht dit onverhoopt niet lukken, stuur dan je reactie in een mail naar:
vraagjecollega@gmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten