 |
| bron: weheartit.com |
Collega R. verwacht nu van mij waarschijnlijk een verslag of een bergje van mijn hersenspinsels over bijvoorbeeld de lezing van Bas Haring die wij 2 weken geleden bezochten. Of over de uitgebreide gesprekken die we daarna hierover hadden.
Maar neen. Niets van dit zal vandaag beschreven worden. Want er is een tijd voor alles.
Interessante, filosofische, prikkelende en andere soorten Collegateksten hebben in de toekomst nog alle ruimte.
Afscheid
Wanneer je, op welke manier dan ook, steeds geconfronteerd word met afscheid nemen, ga je steeds beter zien wat je eigenlijk allemaal hebt. En dat is veel. Vaak veel meer dan je denkt. Natuurlijk zie je ook dat je een hoop rotzooi om je heen verzameld hebt, maar daarvoor is het nooit te laat om het weg te doen.
Maar wat je al hebt mag soms wel eens beter bekeken worden. Liefst vanaf een afstandje, alsof het niet van jou is.
Texel
Vorig weekend was het zover; 7 meiden op een boot naar Texel. We hadden er zin in!
En dat weekend was ik mij er heel bewust van dat ik later in het jaar weg zou gaan en dat ik ze dan achter zou laten. Die gedachte maakte het mogelijk om ze het hele weekend lang, onopgemerkt, regelmatig op afstand te bekijken. Ik zag ze lachen, praten, huilen, fietsen, uitwaaien, door het zand rollen, eten, drinken, genieten en ademen....en al die momenten sloeg ik op als kleine filmpjes in mijn hoofd (en hart).
Het was een feestje om ze zo te zien.
Die wetenschap maakt het mede mogelijk dat ik met een gerust hart kan vertrekken. Voor hoe lang dat ook zal zijn.
Een thuis zal ik nooit verliezen.... want home is where my friends are.
Bedankt!
Geen idee of er, naast al die andere 'speciale dagen', een Nationale Vriendendag bestaat. Maar vandaag, nee de hele komende week, is het voor mij, nee voor hen, Vriendenweek.
Maar neen. Niets van dit zal vandaag beschreven worden. Want er is een tijd voor alles.
Interessante, filosofische, prikkelende en andere soorten Collegateksten hebben in de toekomst nog alle ruimte.
Vandaag is het tijd voor mijn vrienden.
Afscheid
Wanneer je, op welke manier dan ook, steeds geconfronteerd word met afscheid nemen, ga je steeds beter zien wat je eigenlijk allemaal hebt. En dat is veel. Vaak veel meer dan je denkt. Natuurlijk zie je ook dat je een hoop rotzooi om je heen verzameld hebt, maar daarvoor is het nooit te laat om het weg te doen.
Maar wat je al hebt mag soms wel eens beter bekeken worden. Liefst vanaf een afstandje, alsof het niet van jou is.
Sinds mijn besluit een tijdje naar Berlijn te gaan, ben ik vrijwel dagelijks bezig met het bekijken en opruimen van alles om mij heen. Mijn bezit aan spullen krimpt, maar de aandacht voor de mensen om mij heen lijkt in ene meer ruimte in te nemen.
Een bijzondere ervaring kan ik je vertellen....
Cadeau
Een bijzondere ervaring kan ik je vertellen....
Cadeau
Toen ik mijn 30e verjaardag vierde, had ik nooit kunnen weten wat me allemaal gegeven zou worden. En dat was veel. Die bewuste avond heb ik daar iedereen al voor bedankt, maar er bleef nog één cadeautje liggen die gepland moest worden voor ik deze ècht uit kon pakken. Een weekendje Texel van mijn (oud-studie)vriendinnen. Toen ik het die avond van ze kreeg was ik sprakeloos..... Wat een fantastisch fijn cadeau. Niet alleen omdat we naar de plek zouden gaan waar ik zo fijn los kan komen van alles en waar ik echt kan genieten, maar ook de TIJD die ik samen met ze door mocht gaan brengen. Natuurlijk bedankte ik ze er hartelijk voor....maar je weet pas wat er in het cadeau zit, als je het open maakt.
Texel
Vorig weekend was het zover; 7 meiden op een boot naar Texel. We hadden er zin in!
En dat weekend was ik mij er heel bewust van dat ik later in het jaar weg zou gaan en dat ik ze dan achter zou laten. Die gedachte maakte het mogelijk om ze het hele weekend lang, onopgemerkt, regelmatig op afstand te bekijken. Ik zag ze lachen, praten, huilen, fietsen, uitwaaien, door het zand rollen, eten, drinken, genieten en ademen....en al die momenten sloeg ik op als kleine filmpjes in mijn hoofd (en hart).
Het was een feestje om ze zo te zien.
En het gaf mij rust.
Home is...
Wanneer ik straks vertrek naar Berlijn, zal ik met een gerust hart alle schepen achter mij kunnen verbranden en opnieuw beginnen. Geen van hen zal mijn schepen blussen en bewaren. Geen van hen zal me ontmoedigen of vasthouden. Ze supporten, staan met spandoeken langs de lijn. Als plannen slagen, maar ook als ik val.
En als ik op een dag weer terug zal keren, weet ik dat ze er allemaal nog zullen zijn.
En met hen natuurlijk nog een stel andere vrienden die zich verspreid in mijn omgeving bevinden.Die wetenschap maakt het mede mogelijk dat ik met een gerust hart kan vertrekken. Voor hoe lang dat ook zal zijn.
Een thuis zal ik nooit verliezen.... want home is where my friends are.
Bedankt!
Geen idee of er, naast al die andere 'speciale dagen', een Nationale Vriendendag bestaat. Maar vandaag, nee de hele komende week, is het voor mij, nee voor hen, Vriendenweek.
Dank jullie allemaal voor jullie ontzettend mooie cadeau op Texel lieve meiden.
Jullie zijn de fijnste!
Jullie zijn de fijnste!
En mocht ik mij ooit alleen voelen daar in Berlijn....dan draai ik de kleine filmpjes af van dit bijzondere weekend en zal lachend kijken naar jullie allemaal.
En lieve lezende Collega's,
Terwijl ik vandaag een vriendin (die al jaren om me heen is en zo lief is om mij vandaag te komen helpen), bedank en vertroetel, vraag ik jullie komende week ook eens naar jullie eigen vrienden te kijken. Al dan niet op afstand. En sla ze op in kleine filmpjes, bewaar ze op de planken van je hart en vergeet niet om het ze te vertellen....want 'je bent de fijnste' is een groot cadeau.En lieve lezende Collega's,
Vriendelijke groet,
Collega N.
2 opmerkingen:
Men zegt wel dat je in tijden van nood je vrienden echt leert kennen. Dat kan ik beamen maar na deze blijkbaar niet voor niets schifting houd je over wat echt waardevol is. Die vrienden zijn er gewoon, dat is een soort vanzelfsprekendheid. Je mag in elkaar investeren maar als dat even niet lukt is het ook niet erg. En waar je op de wereld je plekje ook maakt, zij zullen altijd in je leven blijven, ieder op z'n eigen manier.
Dat is kostbaar en ja, dat mag je koesteren.
:-)
Een reactie posten