Er is eens...

"Ik ben een held, toch?" vraagt C. van bijna 4 jaar oud aan mij tijdens het opruimen van de duplo. Ik glimlach en vraag hem "Oh ja? Waarom dan?" C. legt met een ernstig gezicht een groen blokje in de IKEA opbergdoos en staat op. Alsof hij op het punt staat voor een duizendkoppig publiek te speechen gooit hij zijn kin omhoog en zegt met kracht: "Omdat ik gisteren een kastanjehuis bij de prikkels durfde te pakken en dat was héél knap van mij!".
Ik ben verrast. Inderdaad; vorige week (elke gebeurtenis in het verleden is 'gisteren' voor C.) heb ik hem inderdaad een held genoemd toen hij na heel wat mislukte pogingen toch zo'n stekelige huls in mijn mandje wist te leggen. Aan C.'s glunderende gezichtje te zien, draagt hij zijn nieuwe titel 'held' met trots. En wanneer ik een ander kind later die week spontaan ook een held noem omdat zij haar yoghurtbeker leeg drinkt is C. niet eens teleurgesteld dat hij zijn titel moet delen.
In tegendeel; blij roept hij uit: Wat zijn wij knapperds hè?!
Dat zijn voor mij de echte helden.

Beste collega's,

Alweer een week voorbij. Een week waarin de inspiratieoproep van collega N. mij meer dan eens door het hoofd zoemde. 'Life changing moments' en inspirerende gebeurtenissen. Natuurlijk hebben we die allemaal. Maar in alle eerlijkheid vond ik die van mijzelf nooit zo interessant. Ze gebeurden gewoon.
Ik weet lieve N. als ik je dit schrijf dat je ongeveer uit je voegen barst van onzinnigheid. Jij weet deze gebeurtenissen namelijk met succes op een voetstuk te plaatsen om ze vervolgens in je lifechanging vitrinekast te zetten. Ze fleuren je op wanneer je er naar kijkt; je raakt er weer helemaal vol van en ik geniet van je geglunder als je deze momenten met me deelt. De gedachten aan jou en je geglunder brachten me terug naar de momenten waarop ik helemaal vol was van iets. Een theaterstuk; een workshop; een ontmoeting. Mooie herinneringen kwamen bij me boven. Herinneringen die ik eerder nooit als keerpunten had bestempeld maar waarvoor ik bij nader inzien toch eens een vitrinekastje moet gaan aanschaffen. Dank daarvoor!
 
Helden
Een van die keerpunten was mijn ontmoeting met Mieke Bouma. Ik kwam op haar website terecht omdat ik opzoek was naar informatie over Aristoteles. Lang leve Google; dit zoekwoord bracht mij naar haar site waar ik las over Storytelling. Het artikel intrigeerde mij dusdanig dat ik besloot een afspraak met haar te maken en mijn scriptie aan Storytelling te wijden. Ook volgde ik haar workshop Vertel..! welke nog steeds een inspiratiebron is voor de trainingen die ik zelf ontwikkel. Storytelling is een belangrijk onderdeel van mijn werk geworden en bleek een onderdeel van mijzelf. Het vertellen van verhalen en vooral het inzetten van verhalen met een bepaald doel vind ik telkens weer een uitdaging en heel erg leuke bezigheid.
Verhalen kunnen je meevoeren naar andere tijden en werelden. Het verhaal heeft altijd een held. De persoon die na moeilijkheden overwonnen te hebben en offers gegeven te hebben een bepaald doel bereikt welke hem en/of zijn naasten een (meer) gelukkige toekomst brengt. In een goed verhaal kun je je als lezer/luisteraar zo verbonden voelen met de held dat je de held wordt. Je beleeft het verhaal.
Je kunt het ook andersom bekijken; stel dat je al een held bent? De held van je eigen verhaal.
 
Op reis
Mieke Bouma beschrijft in haar boek 'Storytelling in 12 stappen' De held als representant van ons ego. Graag zou ik een alinea uit dit zeer inspirerende boek met jullie willen delen.
De helden en de heldinnen in de verhalen die we elkaar vertellen representeren ons menselijk ego op zoek naar geluk en heelwording. Ons 'ik' is maar een voorlopige verschijningsvorm van onze ziel. Ergens vermoeden we dat er een grotere versie van onszelf mogelijk is. Verhalen vertellen ons hoe we daar iets van kunnen begrijpen. Maar als we opgeroepen worden om die verloren schat te ontdekken, zijn we ook huiverig. We durfden het avontuur niet aan te gaan. Gelukkig zijn er helpers en mentoren die ons de weg wijzen of instrumenten aanreiken waarmee we toch op weg kunnen gaan. Als de eerste drempel eenmaal is overschreden is er geen weg meer terug en moeten we all down into the rabbithole, met alle angstige bijeenkomstigheden van dien. Om uiteindelijk gelouterd en wijzer geworden met de schat van inzicht terug te keren naar huis en de wereld te verrijken met onze oogst. Dit is de eeuwig durende reis van de held. En de held zijn wijzelf.
(Bouma, M. (2010). Storytelling in 12 stappen; Op reis met de Held. Antwerpen-Amsterdam; Uitgeverij Augustus. p. 24)
 
Aangenomen dat ik de held(in) in mijn eigen verhaal ben, is Mieke voor mij een van de mentoren op mijn reis geweest. Ik zou graag ook voor anderen zo'n mentor willen zijn. Iemand die een ander verder helpt; iets betekenisvols in laat zien, iets betekenen in andermans leven. Dat kan al door gewoon eens aardig te zijn voor een ander. Het geen te doen wat je misschien in eerste instantie als 'overdreven' beschouwt. Kijk eens naar het volgende filmpje en laat je inspireren:

Mentoren

Amélie maakt een oude blinde man gelukkig en als bonus wordt ze er zelf ook blij van! Iets wat vaak onderschat wordt. Wanneer je iets voor een ander doet lijkt het immers raar wanneer je het ook uit eigen belang doet. Het zit hem echter in het woordje ook. Wanneer het mes aan twee kanten snijdt kan het alleen maar veel goeds brengen. Hoe gelukkiger je wordt van je eigen goede daden, hoe groter de kans dat je meer mensen gelukkig zal proberen te maken! En je vervult daarmee misschien wel de rol van mentor op iemands reis.

Zo ontmoette ik laatst Paul van de Wegenwacht. Hij wist onze auto succesvol te reanimeren door er een nieuwe accu in te zetten. En niet alleen dat; ik heb nog nooit zo'n vrolijke werkende man gezien rond 23.30 in de avond die twee onbenullen die net hun accu hadden gesloopt zo aardig hielp. Vol passie vertelde hij over zijn werkzaamheden en ik begon het verwisselen van een accu bijna een interessant onderwerp te vinden!

De man vertelde dat hij de volgende ochtend toevallig een kappersafspraak had in de straat waar wij wonen. Ik heb bij deze zaak een doos Merci afgeleverd voor Paul met een kaart waarop stond dat ik blij ben dat er mensen zijn die met zoveel passie hun beroep uitoefenen. Ik hoop dat Paul van chocola houdt en dat hij misschien inziet hoe waardevol het kan zijn je passie te delen met anderen. Wie weet kan hij dat weer inzetten om anderen te inspireren. Bij mij is het in ieder geval gelukt!

Held of mentor?

De scheidingslijn tussen een held en een mentor is voor mij heel dun. Je kunt door een mentor te zijn namelijk een heldendaad verrichten. Als held kan je inspirerend zijn en zo een mentor voor een ander.

Is het niet? Hier ga ik nog even over nadenken collega's. Denken jullie met mij mee?

Een fijne reis deze week,

Collega R.

Oproep tot inspiratie: Doe eens 'gek' en hang de held uit!

Laat komende week het eerste moment dat je tegenkomt niet voorbij schieten en verras iemand met je heldendaad. Graag hoor ik waarmee je iemand blij hebt gemaakt!